.
බස් එකක යද්දිත්
කාගෙන්දෝ අහගත්තු උපදෙසකට
අනේ මං
අහක බලං හිටියා
අත්කොට හැට්ට දිහා නොබලා ම...
උදව්වක් ඉල්ලපු හැමට ම
උදව් කළා මං
කාගෙන්දෝ අහගත්තු උපදෙසකට
හැන්දෑවට සමර් හට් එකකට
එන්න නොකියා ම...
ප්‍රේමය නම් රාගයෙන් තොර
සඳ එළිය සේ සුරම්‍ය බව
නුඹත් එක්ක අකුරුකරන්නට
රැයවල් කීයක් නම්
ගත කළා ද නොපහන් ව...
ඒකයි වැරැද්ද...
නැත්තං මටත්
හරි ලේසියට රහ බලන්න තිබුණා
වැඩිපුර රහ ඇති
ඊළඟ කෑල්ල
කිසි ම අපුලක් නැති ව ම
නංගියෙ
නුඹ ගැන නොහිතා ම....
භාවනාවක් වගේ
උඹ ගැන හිතං හිටි සුනංගුවට
නුඹට
රහවෙයි කියා ඊළඟ කෑල්ල
හිතිච්චි හිත හැංගුවාට
ඔහොම වෙලා ඇත්තට ම මදි නේද
මට ???
-ව්කියා-
No comments:
Post a Comment